Zweverige aarde

Hoi Jacobiene,

Wat goed dat jij schrijft dat je het niet zo leuke liever voor je zelf houdt. Dat vind ik knap.

Sneu dat jouw opa is overleden aan kanker. Denk je nog wel eens aan hem? Heb je nog andere opa’s en oma’s?

Er zijn verschillende antwoorden op jouw vraag over hoe de aarde is ontstaan. Het antwoord wat ik aan jou uitleg gaat over de oerknal, maar er zijn ook mensen die geloven dat (een) God de aarde heeft gemaakt. En sommige mensen geloven van beiden een beetje. Als je het leuk vindt kan ik dat ook een keertje uitleggen in een brief.

Het ontstaan van de Aarde is ooit begonnen bij de Oerknal of Big Bang. De oerknal vond 13,7 miljard jaar geleden plaats en was het begin voor ons heelal. Er wordt gezegd dat het heelal toen bestond uit een paar sterrenstelsels die erg dicht bij elkaar lagen. De Oerknal was de ontploffing van één kleine bol. Door de Oerknal ontstond er een heelal met ontelbare losvliegende deeltjes van oude sterren zoals puin, gas en stof. Miljarden jaren later maken deze deeltjes verschillende planeten.

Pas 8 miljard jaar na de Oerknal heeft de planeet Aarde zich beginnen ontwikkelen. Dat is nu zo’n 5 miljard jaar geleden. Gas, stof en puin die door het heelal slingerden waren het begin van onze planeet. Het gas, stof en puin was afkomstig van sterren die gestopt waren met licht geven. Grote sterren die stoppen met leven exploderen waardoor verschillende grondstoffen het heelal invliegen. Het duurde heel lang, maar toen begon het gas, stof en puin zich samen te trekken en langzaam te draaien.

De zon ontstond als eerste en ging in het midden. Daarna begonnen twee types planeten te ontstaan rondom de Zon; de planeten die uit steen bestaan en de planeten die uit gas bestaan. De stenen planeten (Mars, Venus, Aarde, en Mercurius) settelde zich het dichts bij de Zon. De gasbollen (Jupiter, Uranus en Neptunus) vormden zich daarachter. Pluto, de buitenste planeet, is een buitenbeentje. Deze bestaat uit steen en ijs en is hoogstwaarschijnlijk niet ontstaan in ons zonnestelsel.

Toen de planeet Aarde eenmaal één vaste bol was duurde het nog erg lang voordat het een bewoonbare planeet werd. In de eerste 3 miljard jaar was de Aarde nog een gloeiende bol die langzaamaan afkoelde. Pas 2 miljard jaar geleden heeft ons zonnestelsel zich rustig gevormd tot wat het nu is.

De binnenkant (kern) van de Aarde is trouwens nog steeds enorm warm met zijn 5500°C. Een kopje thee is rond de 100°C. Voordat ons zonnestelsel zich vormde tot wat het nu is zweefden er nog enorme stukken puin door de ruimte dat niet opgenomen was door een planeet. Op onze planeet, de aarde, zijn de sporen van dit zwevend puin over het algemeen verdwenen door weer en wind. Aangezien de Maan geen weer of wind kent zijn de ‘littekens’ van het ingeslagen puin nog steeds zichtbaar als we naar de enorme kraters op de maan kijken.

Nou jeetje, wat een verhaal he. Eigenlijk ook wel heel bijzonder. Zeker als je bedenkt dat wij op de aarde wonen, spelen, werken en van alles doen. Wat vind jij leuk om te doen op de aarde? Lekker in het water zwemmen of met je blote voeten in het gras?

Als ik het mij goed herinner ben jij bijna jarig toch? In april? Vind je het spannend?

Tot gauw Jacobiene!

Grappige groetjes terug

Jenya