Kun je gevoel aanwijzen?

Hoi Jacobiene,

Dat heb je mooi opgeschreven. Zou het inderdaad een gevoel zijn dat de tijd langzaam of snel gaat? Een fijn of een vervelend gevoel?
Ik voel hetzelfde als jou. Als ik moet wachten gaat de tijd minder snel en ook als ik mij verveel of iets niet leuk vind. Als ik iets leuks aan het doen ben dan gaat de tijd vaak veel te snel. Dan zou ik soms de tijd wel even stil willen zetten. Heb jij dat ook wel eens?

Wat een interessante vraag. Ben je als je huilt een watje? Hoe komt het dat die vraag in je hoofd zweeft?

Ik vind dat als je huilt je juist GEEN watje bent. Als je huilt laat je zien wat je voelt. Je gevoelens zijn een deel van jou. Een deel van het mens wat jij bent. Ik vind dat je mag laten zien wie jij bent. Ik vind het juist stoer als mensen durven te huilen. Dat betekent voor mij dat ze durven te laten zien wat zij voelen, zonder dat ze nadenken over wat een ander daarvan vindt. Huilen kan ook wel eens lekker opluchten en er voor zorgen dat je minder verdrietig of boos bent. Ik denk dat dat komt omdat je dan je gevoelens naar buiten laat, dus de gevoelens niet alleen in je lichaam, hoofd of bij jezelf laat zitten. Als je dan eenmaal gehuild hebt is er vaak weer ruimte om blij te zijn, te lachen en plezier te maken.

Wat vind jij daarvan? Vind jij dat je een watje bent als je huilt?

Waar zit ons gevoel eigenlijk? Waar zit jouw gevoel? Zit dat in je hoofd of in je lijf? Of ergens anders?
En zijn er ook verschillende plekken? Voel je als je blij bent dat ergens anders dan wanneer je boos bent?
Ik ben benieuwd hoe dat bij jou is.

Ik vind het erg leuk om met jou te schrijven, Jacobiene!

Tot de volgende brief.

Groetjes Jenya