Een grootse vraag

Hoi Jacobiene,

Fijn dat je een leuke verjaardag hebt gehad! Jeetje, wat een vraag. Daar moest ik even goed over nadenken en nog steeds…..
Kwam die vraag zomaar in je hoofd of werd de vraag ergens door gemaakt?

De vraag waarom er leven is is een van de grootste vragen waar mensen al heel lang antwoord op proberen te krijgen. Waarom ben ik hier op aarde? Waar kom ik vandaan? Wat ben ik waard? Heb ik, met mijn bestaan, een bepaald doel? Dit zijn allemaal grote vragen. Het zijn de “grote vragen” van het leven. Hoe jij deze vragen beantwoordt bepaalt hoe jij de wereld ziet en hoe je de wereld behandelt. Omdat je een onderdeel van de wereld bent, bepaalt hoe je de wereld ziet ook hoe je jezelf ziet en jezelf behandelt.

Waarom is er leven? Ik denk dat daar heel veel antwoorden op te geven zijn en dat er heel veel verschillende meningen over zijn. Ik zal mijn mening hieronder opschrijven, maar dat betekent niet dat dat ook echt de waarheid is. Iemand anders, bijvoorbeeld de buurvrouw, de juffrouw of zelfs jouw moeder kan daar een hele andere mening over hebben. Je zou dus kunnen zeggen dat iedereen een andere waarheid heeft als het om deze vraag gaat.

Op de eerste plaats denk ik dat mensen leven om zich voort te planten. Dat betekent dat de mens er voor moet zorgen dat er elke keer nieuwe mensen komen. Doordat de mens zich telkens voortplant zorgt de evolutie ervoor dat mensen steeds sterker worden. Evolutie betekent een hele langzame groei van dingen waarbij er heel langzaam dingen veranderen zodat hetgeen wat groeit sterker en beter wordt. Een goed voorbeeld hiervan is bijvoorbeeld dat mensen vroeger op hun hele lichaam veel haargroei hadden. Dit hadden ze omdat er nog geen kleren waren, ze in de bossen leefden en het lichaamshaar het lichaam beschermden tegen bijvoorbeeld de kou. Heel langzaam is de haargroei steeds minder geworden bij de mens. Mensen gingen steeds meer kleding dragen, in hutten en huizen wonen en gingen niet meer zo vaak het bos in. Als er dus geen evolutie zou zijn, zou dat betekenen dat wij nu overal nog heel veel haar zouden hebben.

Op de tweede plaats denk ik dat er leven is om te leren en te groeien. Ik geloof dat de mens een lichaam en een ziel heeft. Als iemand dood gaat, gaat het lichaam dood, maar de ziel niet. De ziel zit in het lichaam en de ziel groeit en leert door te kijken, te doen, te proeven, te helpen, te reizen, te spelen, te werken, te lachen, te huilen en door nog veel meer dingen. Ik las laatst een mooi voorbeeld hoe je het leven kunt zien. Je kunt je leven als een grote bonk klei zien. Een bonk klei die je bij je geboorte krijgt. Met die bonk klei mag je iets maken. Je mag het zo mooi en leuk maken als je zelf wilt, want het is jouw bonk klei. Iedereen heeft zijn eigen klei om iets mee te maken.
Als je iets gemaakt hebt wat je niet zo mooi vindt dan maak je er gewoon weer een nieuwe bonk van. Met alles wat je dan geleerd hebt kun je dan weer opnieuw beginnen.

Waarom denk jij dat er leven is? Daar ben ik erg benieuwd naar. Wat is jouw mening daarover?

Doei piepeloei

Jenya